donderdag 22 september 2016

Lijn 82 is (bijna) niet meer.

De bus gaat weg.

Lijn 82, die rood-witte bus die altijd maar één keer in het uur rijdt, gaat verdwijnen.
Kleine waarschuwing: als je niet in een dorp bent opgegroeid, zegt deze blog je vast helemaal niks en vraag je je waarschijnlijk af waar ik me druk om zit te maken maar haak dan bij deze alvast af want voor een kleine duizend mensen maakt het wél iets uit. Dus.

Per december neemt Arriva de dienstregeling over van Veolia en in de conceptplannen verdwijnen ongeveer 60 buslijnen in kleine kernen. Waaronder dus Leveroy. ,,In opdracht van de provincie zal de vervoerder zich richten op de grotere en drukkere routes'' aldus de website van Dagblad de Limburger.

@%$#@(*&!!!

Voordat ik een betoog schrijf waarom dit besluit een ramp zou zijn, schets ik eerst even een situatie. Maak kennis met Leveroy. Met zo’n 1000 inwoners inderdaad een ‘kleine kern’. Als inwoner van Leveroy word je hier dan ook vaak aan herinnerd. ,,Ha, knipper vooral niet met je ogen als je door Leveroy rijdt, want voordat je het weet, ben je er weer uit!’’ HA-HA. Dat terzijde.

Hoi. Dit is Leveroy.
Ja, het ís een klein dorp. Wat betekent dat inwoners een dik half uur in de bus zitten om bij het dichtstbijzijnde station te komen. Leveroy ligt nou eenmaal niet zo lekker centraal. En juist dáár gaat het mis.

Dagelijks, zo rond een uur of 7:30, staat er standaard een groepje mensen bij de bushalte. Vaak studenten en scholieren. Wat later op de dag kan het voorkomen dat er een oudere generatie bij de bushalte staat. Op weg naar het ziekenhuis misschien. Of naar de winkel (ja, ook die ligt niet om de hoek).  

Tsja, dat is het nadeel van in een klein dorp wonen: er ligt eigenlijk niks om de hoek. De middelbare school valt nog te fietsen (40 minuten), maar opleidingen liggen toch een stuk verder weg. De bus is eigenlijk een levensader die letterlijk door Leveroy loopt. Soms een hele vervelende levensader (lees: geen airco bij tropische temperaturen en wél airco bij vrieskou) maar zonder zou ik momenteel niet kunnen. Iets wat de hoge meneren bij Arriva misschien moeilijk kunnen begrijpen.


 Als ik dit zo schrijf, besef ik me eigenlijk dat de grootste frustratie niet eens komt door het verdwijnen van de bus. Het feit dat er wéér iets dreigt te verdwijnen uit deze toch al kwetsbare kern is veel frustrerender.

‘Waarom ga je dan niet wat centraler wonen? Ergens waar je gewoon kunt pinnen bijvoorbeeld.’

Hmm. Een dorp als Leveroy vecht elke dag voor haar bestaansrecht. Inwoners organiseren zélf allerlei initiatieven en activiteiten, waardoor elke keer maar weer blijkt hoe groot zo’n klein dorp kan zijn. Niet voor niks is er ook nú alweer een handtekeningenactie opgezet om de bus te behouden. Waarom ik niet centraler ga wonen? Dáárom dus. We maken ons hard voor dit dörpke en dat maakt dat het een fijne plek is om te wonen.  

Aan wilskracht dus geen gebrek. Maar als we Leveroy leefbaar willen houden, dan zijn een aantal dingen essentieel.


En een buslijn? Dat is er daar één van.

1 opmerking:

  1. Noooooooo! Seriously? Paniek! Sterk geschreven, woorden van pure herkenbaarheid.
    Grs esmee koppen. Nog altijd trouwe lijn 82 ganger...

    BeantwoordenVerwijderen